ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΔΡΑΣΗ 10.01.04 ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΡΥΠΑΝΣΗΣ ΝΕΡΟΥ ΑΠΟ ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ

Μειωμένος ο πληθυσμός των αιγοπροβάτων στην περιφέρεια Πελοποννήσου κατά 7,33%

Μειωμένη εμφανίζεται η κτηνοτροφία στην Πελοπόννησο το 2016 σε σχέση με το 2015 και ειδικά στον τομέα των αιγοπροβάτων, σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει στη δημοσιότητα η Περιφερειακή Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας του Τμήματος Κτηνιατρικής.

Μέσα σε ένα έτος οι εκμεταλλεύσεις μειώθηκαν κατά 770, από 5.719 δηλαδή το 2015 σε 4.949 το 2016, ενώ πτωτική πορεία είχε και ο αριθμός των αιγοπροβάτων, τα οποία από 984.561 που είχαν καταγραφεί το 2016, «έπεσαν» στα 912.352.

Η συνολική μείωση των εκμεταλλεύσεων στην Πελ/σο φτάνει το 13,46% και η μείωση των αιγοπροβάτων είναι της τάξεως του 7,33%. Ωστόσο, τα αρνητικά πρωτεία κρατά ο νομός Μεσσηνίας με ποσοστό μείωσης 20,70% και τις 1.217 εκμεταλλεύσεις του 2015 να μετατρέπονται σε 965. Ακολουθεί η Κορινθία με ποσοστό 19,66% και 678 εκμεταλλεύσεις το 2016 έναντι 844 το 2015, ενώ σημαντικές απώλειες μετρά και η Λακωνία, με 16% και 1.079 εκμεταλλεύσεις το 2016 έναντι 1.285 το 2015.

Μικρή μείωση παρουσιάζει η Αρκαδία με απώλειες που φθάνουν το 6,72% και 678 εκμεταλλεύσεις το 2016 έναντι 844 το 2015, ενώ η Αργολίδα παρουσιάζει τις μικρότερες απώλειες, με τη μείωση να φτάνει στο 5,11% και 798 εκμεταλλεύσεις αιγοπροβάτων το 2016 έναντι 841 το 2015.

Μειωμένα κατά 28.771 είναι τα αιγοπρόβατα στη Λακωνία το 2016 έναντι του 2015, ενώ για το ίδιο χρονικό διάστημα η Κορινθία καταγράφει μείωση 20.670 αιγοπροβάτων, η Μεσσηνία 11.630 αιγοπρόβατα, η Αργολίδα 7.234 και τέλος, η Αρκαδία 3.904.

MEΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΜΑΡΤΙΟΥ

Οι παλιοί μελισσοκόμοι λέγανε πως: «Τον Μάρτη μετράνε τα μελίσσια». Πράγματι, ο μήνας αυτός μας βάζει στην ουσία στην «καρδιά» της νέας μελισσοκομικής περιόδου, αφού θα μετρήσουμε τα μελίσσια μας και θα διαπιστώσουμε πόσα τελικά τα κατάφεραν να ξεχειμωνιάσουν, και επομένως ποια είναι θα η δύναμη του μελισσοκομείου μας τη φετινή χρονιά, για να κυνηγήσουμε ανθοφορίες.

Εκτός όμως απ αυτό, τούτο το μήνα θα εφαρμόσουμε σχεδόν το σύνολο των μελισσοκομικών εργασιών και χειρισμών, ανάλογα πάντα με την περιοχή, τις καιρικές συνθήκες και τις ανθοφορίες.Για τους νέους κυρίως μελισσοκόμους ο Μάρτης είναι ο μήνας που θα χρειαστεί να εφαρμόσουν όλα όσα έχουν διαβάσει, διδαχτεί και μάθει, για τις μέλισσες και τα μελίσσια.

Και τι δεν περιέχει αυτός ο μήνας από πλευράς χειρισμών – πάντα σε συνάρτηση με την περιοχή και τον καιρό! Ανάπτυξη μελισσιών με προσθήκη πλαισίων και τροφοδοσία, πολλαπλασιασμό μελισσιών με κόψιμο παραφυάδων, αντιμετώπιση της πρώιμης σμηνουργίας, εξίσωση μελισσιών, ακόμα και μεταφορές και τρύγο μπορεί να περιέχει ο μήνας που τρέχει!

Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά τους και ας τα δούμε ένα-ένα. Εκείνο που χρειάζεται να κάνουμε σε αυτή τη χρονική στιγμή, θα είναι να επανεξετάσουμε το πρόγραμμα εκμετάλλευσης, στο οποίο θα πρέπει να έχουμε ήδη καταλήξει από τους προηγούμενους μήνες, και να κάνουμε τις αναγκαίες αλλαγές και προσαρμογές, ανάλογα με τον καιρό.

Όπως έχουμε πολλές φορές αναφέρει στο παρελθόν, συστηματική μελισσοκομία χωρίς πλάνο και πρόγραμμα εκμετάλλευσης δεν υπάρχει!Τώρα λοιπόν που γνωρίζουμε με τι δυνάμεις θα μπούμε στον πόλεμο, παίρνουμε χαρτί και μολύβι και προσαρμόζουμε το πλάνο μας με βάσει αυτό το δεδομένο!Αν έχουμε σχεδιάσει να εφαρμόσουμε κάποια μέθοδο εντατικής εκμετάλλευσης που απαιτεί ειδικούς χειρισμούς, σε αυτή ακριβώς τη χρονική στιγμή θα αποφασίσουμε αν και σε ποια έκταση θα το κάνουμε.

Αν πάλι πορευτούμε με την απλή και κλασική μέθοδο πρόσθεσης πατώματος, θα πρέπει να προσέξουμε αυτό να γίνει όταν πρέπει και όχι πιο νωρίς ή πιο αργά. Αν το κάνουμε πιο νωρίς, ενδέχεται το μελίσσι να μην ανέβει πάνω, αν αργήσουμε να το κάνουμε, ενδέχεται να σμηνουργίσει! Προσοχή λοιπόν σε αυτό το σημείο και ας θυμόμαστε πως σε γενικές γραμμές σε μελίσσι που δεν έχει 6-7 πλαίσια γόνου και 9-10 πληθυσμό, δεν προσθέτουμε πάτωμα – σε συνάρτηση πάντα από τις υπάρχουσες συνθήκες.

Όταν προσθέτουμε πάτωμα, καλό θα είναι να ανεβάσουμε πάνω ένα δυο πλαίσια με γόνο για να «αναγκάσουμε» τις εργάτριες να ανέβουν πάνω για να τον φροντίσουν! Από πλευράς τροφοδοσίας τώρα ο καλύτερος τρόπος, όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν, θα ήταν να είχαμε τη δυνατότητα να τροφοδοτήσουμε τα μελίσσια μας με μέλι ή έστω με κάποιο παρασκεύασμα που να περιέχουν μέλι, όπως είναι το ζαχαροζύμαρο, για παράδειγμα, που είναι μια ανάμειξη μελιού και άχνης ζάχαρης.

Αυτό όμως, για ένα σωρό λόγους, κυριότεροι από τους οποίους είναι το υψηλό κόστος, αλλά και ο κίνδυνος μεταφοράς ασθενειών, αν το μέλι δεν είναι δικό μας, σπάνια εφαρμόζεται στις μέρες μας.

Ο κλασικός, φτηνότερος και πιο δημοφιλής σήμερα, τρόπος τροφοδότησης είναι αυτός που γίνεται με παρασκευάσματα της ζάχαρης, όπως είναι το απλό γνωστό μας σιρόπι και η ζύμη τύπου βανίλιας.

Το σιρόπι ζάχαρης είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος όταν πρόκειται για διεγερτική τροφοδότηση σε αναλογία 1/1 (ζάχαρη-νερό) και όχι 1/2 που πίστευαν και εφάρμοζαν παλαιότερα – μάλιστα κάποιες έρευνες μιλάνε ακόμα και για ακόμα πιο πυκνό σιρόπι (2/1). Αυτού του είδους η τροφοδότηση θα πρέπει να γίνεται σε μικρές καθημερινές δώσεις (150-250 γραμμάρια) και για περιορισμένο χρονικό διάστημα – έως 10 μέρες.

Αντίθετα, η υγρή τροφοδότηση μέσω σιροπιού οποιασδήποτε πυκνότητας, πρέπει να αποφεύγεται όταν οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές, κάτι που συμβαίνει κυρίως το χειμώνα. Σε αυτές τις περιπτώσεις η καλύτερη λύση είναι το ζαχαροζύμαρο ή αν αυτό δεν υπάρχει, το ζυμάρι τύπου βανίλιας.

Από την άλλη, για να εξισώσουμε τα μελίσσια μας θα πρέπει, όπως γνωρίζουμε, να βοηθήσουμε τα μέτρια και να συνενώσουμε τα μικρά. Ας θυμηθούμε μαζί πως το πετυχαίνουμε αυτό: Παίρνουμε «βοήθεια», δηλαδή γόνο ή πληθυσμό ή και τα δύο, από τα πιο δυνατά, όχι όμως σε βαθμό που τα δεύτερα θα οπισθοδρομήσουν.

Όπως έχουμε γράψει και παλιότερα σε άλλο μας άρθρο, υπάρχουν δυο-τρεις τεχνικές που μπορούμε να εφαρμόσουμε σε αυτές τις περιπτώσεις και θα μας οδηγήσουν στην πλέον κατάλληλη, οι συνθήκες που επικρατούν κάθε φορά.

Το πρώτο που μπορούμε να κάνουμε, και που είναι η πιο εύκολη λύση, είναι να αλλάξουμε θέσεις μεταξύ ενός δυνατού και ενός μέτριου μελισσιού. Σε μια τέτοια περίπτωση, το δυνατό θα οπισθοδρομήσει κάπως, αλλά το μέτριο θα ενισχυθεί πολύ από τον πληθυσμό όλων των εξωτερικών μελισσών του δυνατού.

Μια άλλη λύση είναι να μεταφέρουμε πλαίσια με γόνο από τα δυνατά στα μέτρια, με ή χωρίς τον πληθυσμό τους, ανάλογα πάντα με τις συνθήκες που επικρατούν και παίρνοντας όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας. Ακόμα μπορούμε να υποστηρίξουμε τα μέτρια μελίσσια μας δίνοντας τους πλαίσια με τροφές που θα πάρουμε από τα πολύ δυνατά.

Σχετικά τώρα με το τρόπο που θα πρέπει να συνενώσουμε κάποια μικρά μελίσσια μεταξύ τους, να θυμηθούμε, ότι υπάρχουν μερικές λεπτομέρειες που πρέπει να θυμόμαστε. Ο καλύτερος τρόπος είναι αυτός της εφημερίδας.

Μετακινούμε και βάζουμε από πάνω πάντα το αδύναμο μελίσσι, ενώ το δυνατό παραμένει στη θέση του και πάντα από κάτω. Στο πάνω – αδύναμο – μελίσσι, δεν θα έχουμε αφήσει κανέναν άλλο τρόπο διαφυγής, εκτός εκείνον που θα δημιουργήσουν τα ίδια, σκίζοντας την εφημερίδα. Οι συνενώσεις, είναι προτιμότερο να γίνονται αργά το απόγευμα, όταν θα έχουν επιστρέψει στις κυψέλες οι περισσότερες συλλέκτριες.

Είναι προτιμότερο να έχουμε βρει και «αποσύρει» τη μάνα του αδύνατου – αν φυσικά υπάρχει – πριν να κάνουμε την ένωση. Καλό θα είναι να μην επιχειρήσουμε άνοιγμα της ενωμένης κυψέλης, πριν να περάσουν 2-3 μέρες. Να υπενθυμίσουμε ακόμα πως αυτή ακριβώς την εποχή θα πρέπει να αρχίσουμε να αποσύρουμε σταδιακά τις παλιές σκουρόχρωμες κηρήθρες και να τις αντικαθιστούμε με τυπωμένα φύλα κεριού.

Τα φύλα κεριού τοποθετούνται ανάμεσα σε πλαίσια με μέλια, ή δίπλα στο γόνο – ποτέ ενδιάμεσα σε αυτόν- πλην ειδικών εξαιρέσεων όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές. Τέλος όσον αφορά το κόψιμο παραφυάδων, αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, όπως με τη μέθοδο του φυτωρίου, με τη μέθοδο της βεντάλιας που έχουμε παρουσιάσει αναλυτικά σε προηγούμενες αναρτήσεις μας.

Παραφυάδες όμως μπορούμε να δημιουργήσουμε και με την απλή μέθοδο που συνίσταται στην μετακίνηση του μελισσιού δέκα μέτρα μακριά και στην τοποθέτηση ενός νέου στη θέση του.

Το νέο αυτό μελίσσι-παραφυάδα, το προικίζουμε με ένα δυο πλαίσια φρέσκου γόνου και ένα δυο πλαίσια προμηθειών που «δανειζόμαστε» από το πρώτο.

Καθώς όμως έχει καταλάβει την θέση που είχε το αρχικό μας μελίσσι, η παραφυάδα μας αυτή θα ωφεληθεί και από το σύνολο των εξωτερικών μελισσών του πρώτου και με το τρόπο αυτό θα πορευτεί για τη δημιουργία μιας νέας μάνας!

(Πηγή:  orinimelissa.blogspot.gr)

ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ Π.ΤΑΤΟΥΛΗ ΓΙΑ ΔΑΚΟΚΤΟΝΙΑ 2017

Αναγκαία η συμπληρωματική κατανομή πόρων στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, λέει ο περιφερειάρχης.

Ειδικότερα, σε επιστολή που απέστειλε ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Ευάγγελο Αποστόλου και τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Παναγιώτη Σκουρλέτη προειδοποιεί ότι οι ανεπαρκείς  πόροι δακοκτονίας για την περιφέρεια θα έχουν άμεσες και δυσμενείς συνέπειες στο εισόδημα των ελαιοπαραγωγών.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Πέτρου Τατούλη:

«Τον κίνδυνο αποτυχίας του προγράμματος δακοκτονίας του 2017 λόγω υποχρηματοδότησης επισημαίνει ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Πέτρος Τατούλης με επιστολή του στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Ευάγγελο Αποστόλου και τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Παναγιώτη Σκουρλέτη. 

Ο κ. Τατούλης θέτει με την παρέμβασή του σε κατάσταση κόκκινου συναγερμού το πρόγραμμα δακοκτονίας για προστασία της ελαιοπαραγωγής του 2017, δεδομένου ότι σύμφωνα με την κατανομή των πόρων από το Υπουργείο Εσωτερικών οι προϋπολογισθέντες πόροι για την Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι απολύτως ανεπαρκείς. 

Ο Περιφερειάρχης τονίζει επίσης στην επιστολή του ότι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν έλαβε υπόψιν του το έγγραφο του από 1 Φεβρουαρίου 2017, με το οποίο είχε ζητήσει τον επαναπροσδιορισμό των πόρων για την Πελοπόννησο στη βάση των αυξημένων αναγκών που συνεπάγεται η ένταξη επιπλέον 3,2 εκατομμυρίων ελαιοδέντρων στο πρόγραμμα δακοκτονίας. 

Ο κ. Τατούλης επισημαίνει τέλος ότι αν δεν υπάρξουν άμεσες ενέργειες για συμπληρωματική κατανομή πόρων στην Περιφέρεια Πελοποννήσου θα υπάρξουν άμεσες και δυσμενείς συνέπειες στο εισόδημα των ελαιοπαραγωγών από την προδιαγεγραμμένη αποτυχία του προγράμματος δακοκτονίας 2017».  

ΥπΑΑΤ: Κανονικά θα εφαρμοστεί το Πρόγραμμα Δακοκτονίας 2017

Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ενημερώνει ότι το Πρόγραμμα Δακοκτονίας του 2017 θα εφαρμοστεί έγκαιρα με τον τρόπο που εφαρμόστηκε και την προηγούμενη χρονιά.

Το ΥπΑΑΤ και το Υπουργείο Εσωτερικών συνεργάζονται για την επιτυχή και αποτελεσματική εφαρμογή του Προγράμματος.

Ήδη το Υπουργείο Εσωτερικών έχει κάνει την κατανομή του προϋπολογισμού ανά Περιφέρεια και το ΥπΑΑΤ έχει ξεκινήσει τις διαδικασίες για την προμήθεια των υλικών δακοκοτονίας.

Ας σημειωθεί ότι οι ανάγκες σε δακοκτόνα υλικά για τον 1ο ψεκασμό, ο οποίος υπολογίζεται ότι θα χρειαστεί να πραγματοποιηθεί στις αρχές Ιουνίου, είναι ήδη καλυμμένες.

ΔΑΟΚ Αρκαδίας: Ξεκίνησαν οι αιτήσεις για ένταξη στο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης και μετατροπής αμπελώνων

Ανακοινώνεται ότι ξεκίνησε από 1/3/2017 η υποβολή αιτήσεων για ένταξη στο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης και μετατροπής αμπελώνων περιόδου 2017-2018.

Η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων λήγει στις 15 Μαΐου 2017.

Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στην Δ/νση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής (ΔΑΟΚ) ΠΕ Αρκαδίας (Δεληγιάννη 9, Τρίπολη, τηλ.: 2710222511 κα. Σταυροπούλου και κ. Σταματόπουλο) ή στο Γραφείο Αγροτικής Οικονομίας Λεωνιδίου (κ. Κρεμμύδας Μιλτιάδης τηλ. 2757022212).

NEΩΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ TUTA ABSOLUTA

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τα νεότερα δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των εντομοκτόνων στην καταπολέμηση του Tuta absoluta, δημοσιεύεται στο τεύχος Φεβρουαρίου του περιοδικού "Γεωργία-Κτηνοτροφία" που κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες στα περίπτερα. Το άρθρο υπογράφεται από τους Εμμανουήλ Ροδιτάκη, Εμμανουήλ Βασάκη, Μαριάννα Σταυρακάκη και Κωνσταντίνο Σίμογλου και αξιολογεί την αποτελεσματικότητα δεκατριών (13) εντομοκτόνων, με και χωρίς έγκριση, στην καταπολέμηση του υπ' αριθμόν ένα εντομολογικού εχθρού της τομάτας, αυτή τη στιγμή. 

Εξετάστηκαν έξι (6) πληθυσμοί του εντόμου από Κρήτη, Δράμα και Πρέβεζα και αξιολογήθηκε η αποτελεσματικότητα των εντομοκτόνων στους πληθυσμούς αυτούς σε σύγκριση με "πληθυσμό αναφοράς" ο οποίος διατηρείται στο Εργαστήριο Εντομολογίας του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ στην Κρήτη από το 2010. 

Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας τα εντομοκτόνα κατατάχτηκαν σε τρείς μεγάλες κατηγορίες: 

Α) Εντομοκτόνα με υψηλή αποτελεσματικότητα. Στην κατηγορία αυτή κατατάχτηκαν τα εντομοκτόνα abamectin, emamectin benzoate και spinosad καθώς και το μίγμα chlorantraniliprole+abamectin, δηλαδή ουσιαστικά εντομοκτόνα της ομάδας των αβερμεκτινών και των σπινοσινών. 

Β)  Εντομοκτόνα με ενδείξεις ανάπτυξης ανθεκτικότητας. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα εντομοκτόνα chlorantraniliprole, indoxacarb, metaflumizone και το μίγμα chlorantraniliprole+λ-cyhalothrin, δηλαδή εντομοκτόνα από τις ομάδες των διαμιδίων, των οξαδιαζινών και των ημικαρβαζονών. 

Γ) Εντομοκτόνα με χαμηλή-μεσαία αποτελεσματικότητα. Στην κατηγορία αυτή κατατάχτηκαν το φυσικό πύρεθρο, το methomyl, το μίγμα deltamethrin+thiacloprid καθώς και τα methoxyfenozide και lufenuron. Τα δύο τελευταία δεν έχουν έγκριση για την Tuta absoluta.

Με βάση τα παραπάνω οι συγγραφείς του άρθρου καταλήγουν στις παρακάτω συνοπτικές οδηγίες διαχείρισης της ανθεκτικότητας:

·  Από τις βασικότερες παραμέτρους για την αντιμετώπιση του Tuta absoluta είναι η εφαρμογή αρχών ολοκληρωμένης διαχείρισης ώστε να ελεγχθεί ο πληθυσμός του εχθρού χωρίς ή με ελαχιστοποίηση της χρήσης εντομοκτόνων.

·  Το πλήθος των εφαρμογών ανά καλλιεργητική περίοδο για όλα τα σκευάσματα δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το αναγραφόμενο στην ετικέτα.

·  Οι εναλλαγές των ομάδων δράσης σε ένα πρόγραμμα διαχείρισης της ανθεκτικότητας πρέπει να ακολουθούν τις οδηγίες κατά IRAC (4,17) και αυτό απαιτεί βασικές αλλά εξειδικευμένες γνώσεις φαρμακολογίας από τους εμπλεκόμενους.

· Στα ανωτέρω προγράμματα εναλλαγής εντομοκτόνων οι Οξαδιαζίνες δεν θα πρέπει να εναλλάσσονται με Ημικαρβαζόνες, λόγω ενδείξεων διασταυρωτής ανθεκτικότητας.

·  Σκευάσματα με πολύ υψηλή αποτελεσματικότητα (Αβερμεκτίνες και Σπινοσίνες) θα πρέπει να προστατεύονται με βάση τους παραπάνω κανόνες και να μην χρησιμοποιούνται υπερβολικά, διότι η τακτική αυτή οδηγεί νομοτελειακά στην ανάπτυξη ανθεκτικότητας και στη μείωση της αποτελεσματικότητάς τους.

·  Για τα εντομοκτόνα με υποψίες ανάπτυξης ανθεκτικότητας (π.χ. Διαμίδια), θα πρέπει μετά την εφαρμογή τους να γίνεται αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της επέμβασης, ειδικά μετά από επαναλαμβανόμενη χρήση. Αν διαπιστωθεί πρόβλημα θα πρέπει να γίνεται άμεσα διορθωτική επέμβαση για να ελεγχθεί ο πληθυσμός.

· Η υπερδοσολόγηση δεν διορθώνει το πρόβλημα της ανθεκτικότητας, αντίθετα το επιτείνει. Επίσης, είναι μια παράτυπη ενέργεια, ενέχει κίνδυνο πρόκλησης υπολειμμάτων στα τρόφιμα, επιβαρύνει το περιβάλλον, θέτει σε κίνδυνο τους εργαζόμενους στην καλλιέργεια και αυξάνει το κόστος παραγωγής.

· Οι φυσικές πυρεθρίνες και τα πυρεθρινοειδή δεν είναι αποτελεσματικά εντομοκτόνα για τον έλεγχο του Tuta absoluta, παρά το ότι ορισμένα σκευάσματά τους έχουν έγκριση.

· Η εφαρμογή σκευασμάτων με έγκριση για άλλους εχθρούς δεν θα επιφέρει θετικό αποτέλεσμα στον έλεγχο του Tuta absoluta. Κάποια εντομοκτόνα έδειξαν ενθαρρυντικά αποτελέσματα, όμως τα στοιχεία δεν επαρκούν και προς το παρόν δεν υποστηρίζουν τη χρήση τους. 

·  Η εφαρμογή "παράνομα εισαγόμενων" σκευασμάτων, εκτός του ότι είναι μία έκνομη πράξη, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο περιβάλλον, στους εργαζόμενους και στους καταναλωτές, καθώς η σύνθεση του σκευάσματος δεν είναι γνωστή και εγγυημένη.

·  Η μείωση του κόστους παραγωγής και η αύξηση της ποιότητας και της ποσότητας του παραγόμενου προϊόντος μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την ορθή συμβουλευτική και βέλτιστη σχεδίαση παραμέτρων της καλλιέργειας από έμπειρους και αξιόπιστους γεωπόνους.

(Aπό agrotypos.gr)